بدون ترديد هر عملي که موجب احترام و تعظيم مقام مقدّس آن حضرت بشود، مطلوب است و اگر در مجلسي اسم آن بزرگوار برده شد و جمعي قيام کردند و احترام نمودند، بر ديگران هم واجب مي شود که قيام کنند، زيرا در اين صورت عدم قيام از طرف فرد يا افراد توهين به آن حضرت و حرام است.

در بعضي از روايات وارد شده که وقتي نام مقدّس آن حضرت در محفلي که يکي از ائمّه عليهم السلام نشسته بودند، برده مي شد، آنها قيام مي کردند و بر آن حضرت درود مي فرستادند و گاهي به ديگران هم دستور مي فرمودند که بر آن حضرت درود بفرستند.

در کتاب «نجم الثّاقب» از مرحوم سيّد نعمت اللّه جزائري نقل شده که روزي نزد امام صادق عليه السلام نام امام زمان عليه السلام برده شد، آن حضرت به احترام و تعظيم اين نام مقدّس ايستاد.

بنابراين چون عمل امام عليه السلام حجّت است، استحباب قيام در مقابل نام آن حضرت از اين حديث کاملاً استفاده مي شود.

ولي جاي ترديد نيست که اين عمل واجب نبوده و حتّي گاهي اگر در مجالس اسباب زحمت ديگران بشود، بهتر است که ارادتمندان به آن حضرت از اين عمل مستحب تحت عنوان ثانوي خودداري کنند.