صلح کلّي و جهاني دو زير بناي اساسي دارد:

اوّل: آنکه اختلافات عقيده اي از بين برود و همه پيرو حقّ و حقيقت باشند.

دوّم: آنکه روحيّه گذشت و ايثار در بين مردم حقيقتاً به وجود آيد و از سودجوئي و بخل دست بکشند و همه يکديگر را برادر خود بدانند.

وقتي اين دو زيربنا که طرحش را اسلام در قرآن ريخته در بين مردم به وجود بيايد، صلح جهاني به رهبري امام معصومي به وجود مي آيد در غير اين صورت يعني اگر اين دو زيربنا تحقّق پيدا نکند، جنگ و خونريزي مانند غدّه سرطاني است که رو به پيشروي خواهد بود و ممکن است ناگهان تمام سراسر جهان بشريّت را فرا گيرد.

روانشناسان و جامعه شناسان پس از مطالعات زياد به اين نتيجه رسيده اند که جنگ يک حادثه بين المللي نبوده بلکه يک بيماري واگير است که در يک لحظه چندين ملّت را فرا مي گيرد.

چندي قبل در سه کشور مختلف دانشمندان جلساتي تشکيل داده و ضمن آن پيشنهاد کردند که بايد منشأ بيماري جنگ کشف شود و سعي گردد طرق پيشگيري از اين بيماري عملي شود.

«برتراند راسل» گفت: بيماري جنگ با صلح جهاني معالجه مي شود.

لذا اسلام معتقد است که عاقبت، انسانها سر عقل مي آيند و به خونريزيها پايان مي دهند و رهبري امام معصومي را مي پذيرند.