بهترين تعريفي که براي معني رجعت مي توان کرد اين است که بگوئيم:

رجعت به معني برگشتن روح به بدن در همين دنيا قبل از قيامت است.

اين اصل کلّي را همه اديان زنده جهان بخصوص مسلمين قبول دارند.

زيرا در قرآن و در کتاب تورات و انجيل مکرّر يکي از معجزات انبياء را مرده زنده کردن آنها مي داند که اسم اين نحوه مرده زنده شدن از نظر علماء اسلامي رجعت است و حتّي اگر يک مسيحي و يا يک يهودي معتقد به اين معني از رجعت نباشد، مساوي است با آنکه معتقد به کتاب آسماني خود نباشند.

هم چنين در قرآن مکرّر از اين معني رجعت يعني مرده زنده کردن انبياء نام برده شده و منکر آن منکر قرآن خواهد بود.

امّا رجعتي که بعد از ظهور امام زمان عليه السلام خواهد شد خصوصيّاتي براي آن نقل کرده اند که شرح آن از حوصله اين جلسات خارج است [1] و بايد در کتابهاي اصول اعتقادات آن را تحقيق نمود.

ولي اجمالاً اصل رجعت از نظر اديان جهان غير قابل انکار است و کساني که معتقد به حقّانيّت اسلام اند نمي توانند حقيقت رجعت را منکر باشند و به طور قطع منکر رجعت مسلمان نيست. [2] .