و اما اين ادعا که هيچ کس از وجود پسري براي «حسن بن علي» خبر نداده، مطلبي است بسيار نادرست و مخالف با واقع، بلکه اطمينان به وجود فرزندي به نام «مهدي» براي «حسن بن علي»، بيشتر از اطميناني است که در باره وجود ساير فرزندان افراد از راههاي متعارف حاصل مي گردد. به خاطر اينکه اثبات ولادت فرزند، براي انسان از چندين راه ممکن است:

اول: به اين طريق که قابله و يا زن ديگري در هنگام ولادت حاضر شود و در حضور مردم به فرزند بودن مولود، براي شخص مورد نظر، تصريح کند.

دوم: صاحب فراش اعتراف کندکه صاحب فرزندي گرديده است.

سوم: دو نفر مسلمان عادل شهادت دهند که پدر، اقرار به وجود فرزند کرده است.

در مورد «مهدي» همه اين راهها به اثبات رسيده است. به اين گونه که گروه زيادي از اهل فضل و علم و از مردان و زنان متدين و با خدا، همواره از «حسن بن علي» نقل کرده اند که شخص وي به وجود فرزندي به نام «مهدي» اعتراف نموده ودر حضور آنان به امامتش بعد از خود تصريح کرده است. و به بعضي آنان «مهدي» را در حال طفوليت و به بعضي ديگر در حالي که به صورت جوان نورسي بوده، نشان داده است.

و نيز اين مطلب به اثبات رسيده که شخص «مهدي» پس از پدرش، پرسشهاي شيعيان را پاسخ مي داده و به آنان امر و نهي مي کرده و شيعيان، وجوه مالي خود را به نمايندگان وي تسليم مي کرده اند و من نامهاي عده اي از افرادمورد اطمينان که اين مطالب را از «حسن بن علي» نقل کرده و همواره در حضورش بوده اند و نيز اسامي بيشتر کساني که پس از «حسن بن علي» به خدمتش مي رسيده اند، در کتابهايم خصوصاً در کتاب «الارشاد في معرفة اللَّه علي العباد» و کتاب «الايضاح في الامامة و الغيبة» نقل کرده ام، کساني که طالب آگاهي بيشترند به آنها رجوع کنند.