برخي از خلفاي آن دوره، همچون «معتمد»، در حوائج مهم خود به آن حضرت متوسل مي شدند و از حضرت درخواست دعا مي کردند [1] و يا در شرايط بحراني و حساس، آنها را به کمک مي طلبيدند؛ چنان که «معتمد» يک بار که حضرت در زندان بود، دستور داد: حضرت را آزاد کنند تا در مقابل انحراف منحرفين ايستاده و شک و تزلزلي که به وسيله آنها در ميان مردم ايجاد شده، بزدايد، «معتمد» خطاب به حضرت گفت: دين جدت را درياب. [2] .

همو در کلام ديگرش خطاب به جعفر، برادر امام عسکري عليه السلام - هنگامي که از او درخواست اعطاي مقام برادرش را داشت - گفت: مقام برادرت به دست ما نبود که از جانب خداوند بود و علي رغم تلاش فراوان ما در پايين آوردن منزلت برادرت، وي به خاطر علم و عبادتش مدام بر نفوذش افزوده مي شد.... [3] .