بزم هاي شبانه «عباسيان» و دلدادگي و بخشش هاي بي حساب آنها به رقاصه ها و آوازه خوانان و مطربان در حالت خلسه و مستي، شهره آفاق و يادآور داستان هاي هزار و يک شب است. اين بزم ها مملو از لهو و لعب و مسخرگي بود. [1] قصرهاي خلفا پايگاه عيش و نوش و مجالس شراب بود [2] و خلفا نيز بيشتر اوقات را در مستي و طرب مي گذراندند. [3] و نه تنها قصرهاي خلفا که قصرهاي وزراء و امرا نيز پايگاه شراب و رقص و غنا بود. [4] که الناس علي دين ملوکهم

«هادي عباسي»، «ابراهيم موصلي» را به دربار دعوت مي کرد و ساعت ها به آواز او گوش مي داد و به حدي به او دل بسته بود که اموال و ثروت زيادي به او بخشيد، به طوري که يک روز مبلغ دريافتي او از خليفه، به يکصد و پنجاه هزار دينار بالغ گرديد!

روزي «ابراهيم موصلي» چند آواز براي وي خواند و او را سخت به هيجان آورد. «هادي» او را تشويق کرد و مکرر از وي خواست که مجددا بخواند؛ در پايان بزم، به يکي از پيشکاران خود دستور داد، دست «ابراهيم» را بگيرد و به خزانه بيت المال ببرد تا او هر قدر خواست بردارد و حتي اگر خواست تمام بيت المال را ببرد، او آزاد بگذارد! «ابراهيم» مي گويد: «وارد خزانه بيت المال شدم و فقط 000 /50 دينار برداشتم.» [5] .

پسر «ابراهيم» مي گفت: «اگر «هادي» بيش از اين عمر مي کرد، ما حتي ديوارهاي خانه مان را از طلا مي ساختيم.» [6] .

«متوکل» نيز دست کمي از نياي خود نداشت. «طبري» نقل مي کند که، وقتي «متوکل» قصر «جعفري» خود را تمام کرد، مطربان و دلقکان را فرا خواند و پس از انجام کارشان به آنها 000 /000 /2 درهم داد. [7] .