«موصل» و شهرهاي اطراف آن و کردهاي آن منطقه از نظر گرفتاري و درگيري دست کمي از ساير شهرهاي اسلامي نداشتند. «موصل» در سال (253 ه‍) در معرض قتل و غارت قرار گرفت و در سال (260 ه‍) مورد تعرض و ناراحتي عامل خليفه «اذکوتکين» ترک قرار داشت، او فسق و فجور را علني کرده و اموال مردم را به زور از آنان گرفته، و به آنها ظلم مي کرد. از اين رو، مردم قيام کرده و با او جنگ سختي نمودند و سرانجام خانه اش را غارت کرده و او را از «موصل» بيرون راندند. «موصل» به خاطر اين که تا سال ها حاضر نبود فرماندار خليفه را قبول کند صحنه کشت و کشتار بود [1] .