بازگشت

شمايل و خصوصيات


محدثان و مورخان، براساس روايات بسياري که از پيامبر اکرم صلي اللّه عليه و آله و امامان عليهماالسلام رسيده است، شمايل و اوصاف حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) را در کتاب هاي خويش آورده اند که برخي از آنها اشاره مي شود:

حضرت مهدي چهره اش جوان و گندمگون، ابروانش هلالي و کشيده، چشمانش سياه و درشت، شانه اش پهن، دندان هايش براق و گشاده، بيني اش کشيده و زيبا، پيشاني اش بلند و تابنده، استخوان بنديش استوار، دستان و انگشتانش درشت، گونه هايش کم گوشت و اندکي متمايل به زردي - که از شب زنده داري عارض شده - بر گونه راستش خالي مشکين، عضلاتش پيچيده و محکم، موي سرش بر لاله گوشش ريخته، [1] اندامش ‍ متناسب و زيبا، هيئتش خوش منظر و رباينده، و در ميان شانه اش اثري است چون اثر نبوت [2] و....

از خصوصيات آن حضرت اين است که، او فرزند پيامبر صلي اللّه عليه و آله و از اولاد بانوي گرامي اسلام، حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها و نهمين پيشوا از نسل امام حسين عليه السلام و خاتم اوصيا و منجي نهايي و قائد جهاني است؛ وي داراي دو غيبت است که يکي کوتاه مدت و ديگري بلند مدت است، او جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد، پس از آن که از ظلم و جور پر شده باشد و... [3] .

اين است «مهدي»، با اين مشخصات و با اين ويژگي ها و ده ها نشانه و علامت ديگر که پيش از ظهور «مهدي»، و مقارن ظهور «مهدي» و پس از ظهور «مهدي» محقق مي شود. اينها است واقعيت اين امر. و «مهدي» اين امام معين و مخصوص است، ديگر هر چه بگويند و هرکس را پيش اندازند، ياوه است و قبول آن حماقت.

مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) اکنون غايب است. او خليفه حق، ولي مطلق است. او خاتم اولياء و وصي اوصيا، منجي نهايي، قائد جهاني، انقلابي اکبر، و مصلح اعظم است. چون درآيد، به کعبه تکيه کند و پرچم پيامبر صلي اللّه عليه و آله را در دست گيرد، و دين خدا را زنده سازد، و احکام خدا را، در سراسر گيتي، جاري کند. او با شمشير در آيد، و زمين پر شده از جور و بيداد را، پر از مهرباني و داد گرداند. [4] .

او اهل قيام و جهاد [5] عبادت و تهجد [6] خشوع و خضوع [7] زهد و ساده زيستي [8] صبر و بردباري [9] عدالت و احسان [10] و... است. او سرآمد همگان در علم و دانش [11] سراپا عدل و برکت و پاکي است. [12] .

از سيرت و شيوه تربيتي، اجتماعي، سياسي، اقتصادي، و... او فصل پاياني، بيشتر گفت وگو خواهيم داشت.


پاورقي

[1] در برخي روايات چنين آمده «يسيل شعره علي منکبيه»، موي سرش بر دوش هايش ريخته (منتخب الاثر، ص 185؛ اعيان الشيعة، ج 2، ص 44؛ کشف الغمة، ج 2، ص 426.

[2] براي آگاهي بيشتر از شمايل و خصوصيات حضرت مهدي عليه السلام، ر.ک: منتخب الاثر، باب 4 تا 25؛ اعيان الشيعة، ج 2، ص 44؛ الغيبة، نعماني، باب 13، ص 212؛ کشف الغمة، ج 2، ص 464 - 470.

[3] براي آگاهي بيشتر از شمايل و خصوصيات حضرت مهدي عليه السلام، ر.ک: منتخب الاثر، باب 4 تا 25؛ اعيان الشيعة، ج 2، ص 44؛ الغيبة، نعماني، باب 13، ص 212؛ کشف الغمة، ج 2، ص 464 - 470.

[4] خورشيد مغرب، محمد رضا حکيمي، ص 29.

[5] الجحجاح المجاهد (مفاتيح، دعا براي امام عصر عليه السلام)، القائم المومل (مفاتيح دعاي افتتاح).

[6] بابي من ليلة يرعي النجوم ساجدا و راکعا (مکيان المکارم، ج 1، ص 122).

[7] خاشع لله کخشوع النسر لجناحه (عقد الدرر، ص 158)؛ يکون من الله علي حذو لايغتر بقرابة (الملاحم و الفتن، ص 108).

[8] ما لباسه الا الغليظ و ما طعامه الا الجشب (بحار الانوار، ج 52، ص 354).

[9] عليه صبر ايوب (کمال الدين، ص 310).

[10] العدل المنتظر (مفاتيح الجنان، دعاي افتتاح).

[11] اوسعکم کهفا و اکثرکم علما (بحار الانوار، ج 51، ص 115)؛ ان العلم بکتاب الله و سنة نبيه لينبت في قلب مهدينا کما ينبت الزرع علي احسن بناته. (کمال الدين، ج 2، ص 653).

[12] اذ بعث الله رجلا من اطايب عترتي و ابرار ذريتي، عدلا مبارکا زکيا (الملاحم و الفتن، ص 108).