1 - تنعم فيه امتي نعمة لم ينعموا مثلها قد تؤ تي الارض اکلها و لاتدخر منهم شيئا و المال يومئذ کدوس، يقوم الرجل فيقول: يا مهدي اعطني. فيقول: خذ. [1] .

در آن زمان، امت من چنان از نعمت برخوردار شوند که هرگز امتي آن چنان از نعمت برخوردار نشده باشد، سرتاسر زمين محصول دهد و هيچ چيز را از آنان دريغ ندارد و اموال، انبوه شود. هر کس نزد مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) آيد و بگويد: به من مالي ده، او بي درنگ مي گويد: بگير.

2 - و يذهب الربا [2] .

در دولت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) رباخواري از بين مي رود.

3 - و ياءمرهم بعمران المدن. [3] .

مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) به کارگزاران خود در تمامي بلاد فرمان مي دهد که شهرها را آباد سازند.

4 - و تعمر الارض و تصفو و تزهو. [4] .

زمين به وسيله مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) آباد، خرم و سرسبز مي شود.

5 - و تظهر له الکنوز و لا يبقي في الارض خراب الا يعمره [5] .

تمام معادن و گنج هاي زير زميني در حکومت او آشکار و استخراج مي شود و در روي زمين مخروبه اي باقي نمي ماند، مگر آن که به وسيله آن حضرت آباد مي شود.

6 - و تخرج الارض نباتها و يعطي المال و تکثير الماشيه [6] .

زمين همه نباتات خود را مي روياند و دام ها فراوان مي شوند.

7 - ترسل السماء مدرارا و لم تدخر الارض شيئا من نبات. [7] .

به هنگام ظهور آن حضرت، آسمان باران فراوان دهد و زمين هيچ روييدني را در دل نگاه نمي دارد.

8 - يقسم المال و لا يعده. [8] .

اموال را بدون آن که شمارش نمايد، تقسيم مي کند.

9 - اذا قام قائمنا اضمحلت القطائع فلا قطائع [9] .

زماني که «قائم» ما قيام کند، قطايع زمين هايي که زمامداران و حکام جور در مالکيت خود در آورده و يا واگذار کرده اند از بين مي رود، به طوري که ديگر قطايعي در ميان نخواهد بود.

10 - يسوي بين الناس حتي لاتري محتاجا الي الزکاة. [10] .

مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) اموال را ميان مردم چنان به تساوي قسمت مي کند که ديگر نيازمندي يافت نمي شود تا به او زکات دهد.