1 - اذا قام قائمنا وضع يده علي رؤ وس العباد فجمع به عقولهم و اکمل به اخلاقهم. [1] .

چون «قائم» ما قيام کند، دستش را بر دستش را بر سر بندگان مي گذارد و عقول آنها را متمرکز ساخته و اخلاقشان را به کمال مي رساند. در پرتو عنايات و ارشادات حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف)، مغزها و انديشه ها شکوفا مي شود و بدين وسيله تمام کوته بيني ها، تنگ نظري ها و رذايل اخلاقي که منشاء بسياري از درگيري هاي اجتماعي است،از بين مي رود.

2 - تؤ تون الحکمه في زمانه. [2] .

در دولت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) به همه مردم، حکمت و علم بياموزند.

3 - اذا خرج المهدي القي الله الغني في قلوب العباد. [3] .

زماني که مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) قيام کند، خداوند در قلب بندگان بي نيازي افکند.

4 - لو قام القائمنا... لذهب الشحناء من قلوب العباد. [4] .

اگر «قائم» ما قيام کند... کينه ها از سينه ها بيرون رود

5- اذا قام القائم عرض الايمان علي کل ناصب، فان دخل فيه بحقيقته و الاضرب عنقه [5] .

چون «قائم» قيام کند، ايمان را بر هر ناصبي (دشمن اهل بيت) عرضه مي کند، اگر به راستي آن را بپذيرد از او مي گذرد و اگر نپذيرد، گردنش را مي زند

6- يدعو الناس الي کتاب الله و سنة نبيه و الولاية لعلي بن ابي طالب و البراءة من عدوه. [6] .

او مردم را به سوي کتاب خدا، سنت پيامبر صلي الله عليه واله وسلم، ولايت علي ابن ابي طالب عليه السلام و بيزاري از دشمنان او دعوت مي کند.

7 - سنته يقيم الناس علي ملتي و شريعتي و يدعوهم الي کتاب ربي عزوجل. [7] .

سيرت و سنت او سيرت و سنت من است. مردم را بر دين و آيين من به پا خواهد داشت و آنان را به کتاب پروردگارم دعوت مي کند.