در سال (1077 ه‍/ 1666 م) در «کردستان» شيخ زاده اي خود را «مهدي» خواند و چون او را دستگير کردند و به نزد سلطان «عثماني» بردند، از ادعاي خود منصرف شد. او در پاسخ به پرسشهاي سلطان به گونه اي سخن مي گفت که سلطان شيفته او شد و او را در رديف نديمان خود قرار داد. [1] .