«حاکم بامرالله» از خلفاي عبيديان مصر، در سال (386 ه -) به خلافت رسيد. او در سن 11 سالگي به مرضي شبيه به جنون مبتلا شد و بعد که به حکومت رسيد يک سري دستورات نابخردانه صادر کرد.

روزي به مردم فرمان داد که بر در و ديوار مساجد و معابر، بر خلفا و صحابه دشنام بنويسند، زماني فرمان صادر کرد که مردم بايد همه سگ ها را بکشند، و نيز دستور داد تا زنان در خانه زنداني باشند، هيچ کدام از زنان نبايد از خانه بيرون روند؛ براي عملي شدن اين فرمان، کفاشان را از توليد کفش ‍ زنانه نهي کرد.

«حاکم» در آغاز ادعاي «مهدويت» و سپس ادعاي «الوهيت» نمود.

در «مصر» او را ربودند و کشتند و بعد از مدتي لباس هاي خون آلود و پاره پاره شده او را يافتند. پيروانش ادعا کردند که او نمرده، بلکه به آسمان عروج کرده است. [1] .