او در عصر امام جواد عليه السلام به دروغ، ادعاي وکالت و بابيت آن جناب را نمود و لذا توسط حضرت مورد تکذيب واقع شد و شيعيان از پرداخت هرگونه وجهي به وي ممنوع شدند. در نامه اي که امام عليه السلام در پاسخ کسي که درباره او از آن جناب سؤ ال نموده بود، فرموده است:

«او در مقام و موقعيتي که مدعي آن است نيست و چيزي به وي پرداخت نکنيد.» [1] .