علاوه بر جنبه هاي مالي و دنياطلبي و يا رذايل نفساني؛ نظير حسادت، گاهي انحرافات حاصل از شهوت طلبي در بعضي از وکلا موجب بروز انحراف و فساد در بعضي اعضاي نهاد وکالت مي شد.

يکي از وکلاي امام عسکري عليه السلام که طبق تصريح منابع، در همسايگي خانه آن بزرگوار سکني گزيده بود گرفتار هجمه وساوس شيطاني و تحريکات حاصل از شهوت پرستي مي شود و به انجام فعل شنيعي با خادمي مبادرت مي ورزد، ولي قبل از انجام، امام عليه السلام به طريق معجزه آسا از درهاي بسته بر بالاي سر او حاضر و با خطاب «اتق الله» او را از اين کار منع مي کند و سپس دستور اخراج وي و آن خادم را صادر مي فرمايد. [1] .