از ديگر وظايف «سازمان وکالت»، کمک به نيازمندان شيعه بود که اين کارگاهي با نفوذ دواير دولتي صورت مي پذيرفت.

به عنوان مثال،: «علي بن يقطين»، وکيل امام کاظم عليه السلام يکي از کساني بود که با نفوذ به دستگاه خلافت عباسي درصدد رفع ظلم از شيعيان برآمد و در اين کار موفق بود. امام عليه السلام هنگامي که نارضايتي او را از همکاري با دستگاه ظلم بني عباس - حتي به اين مقدار - ملاحظه کرد به او فرمود: ان لله مع کل طاغية وزيرا من اوليائه يدفع به عنهم و انت منهم يا علي.؛ [1] يعني «خداوند به همراه هر سرکشي، وزيري از ميان اولياي خود دارد که به وسيله او از دوستان خود، دفع بلا مي کند، و تو از آنان هستي اي علي»!

گاه، وکلاي ائمه عليهم السلام مامور برطرف کردن درگيريهاي موجود بين بعضي از شيعيان مي شدند و در اين راه اگر لازم مي شد وجوه مالي را نيز خرج مي کردند. به عنوان مثال: «مفضل بن عمر جعفي»، وکيل و امين امام صادق عليه السلام، مامور پرداخت 400 درهم از سوي امام عليه السلام به «ابوحنيفه سائق الحاج» و يکي از بستگان او مي شود که در مورد ارث با هم مشاجره داشتند. اين، نشانگر ميزان اهتمام ائمه عليهم السلام به حفظ وحدت بين شيعيان است. [2] در عصر غيبت، «سازمان وکالت» تنها ملجاء شيعيان بود. لذا در موارد بسياري، مراجعه نزد سفرا و ابواب «ناحيه مقدسه»، و راهنمائي هاي آنان، و گاه فراهم آوردن مقدمات ديدار افراد با امام عصر عليه السلام توسط سفرا، بهترين کمک ها براي شيعيان در اين عصر تلقي مي شد.