او اهل «آذربايجان» و از وکلاي «ناحيه مقدسه» در اين منطقه بوده است. «شيخ صدوق» وي را از جمله وکلائي برشمرده است که موفق به ديدن حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) و وقوف بر معجزاتش ‍ شده اند. «شيخ طوسي» در کتاب «الغيبة»، جريان مفصلي را پيرامون کيفيت وفات وي نقل کرده که مشتمل بر عنايت حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) نسبت به او است و از وفاتش، 40 روز پس ‍ از دريافت نامه خبر مي دهد، که نشانه جايگاه والاي او نزد آن حضرت مي باشد. [1] .