او طبق آنچه «شيخ طوسي» در «تهذيب» آورده است، از نخبگان و بزرگان شيعه بوده است. [1] بنا به تصريح «نجاشي»، وي و پسرش در ناحيه «همدان» سروکيل و محل مراجعه وکلاي آن ناحيه بوده اند. تعبير «نجاشي» چنين است:

«در زمان «قاسم بن محمد» در همدان، به همراه وي «ابوعلي، بسطام بن علي» و «العزيز بن زهير» که يکي از «بني کشمرد» بود، هرسه در يک موضع در همدان به وکالت مشغول بودند و در اين باره به «ابومحمد، حسن بن هارون بن عمران همداني» مراجعه و کسب تکليف مي کردند. قبل از وي نيز به نزد پدرش «ابوعبدالله بن هارون» مراجعه، و فرمان مي گرفتند. و «ابوعبدالله» و پسرش «ابومحمد»، هر دو وکيل بودند.» [2] .