1 - امام مهدي عليه السلام 6 روز قبل از درگذشت «ابوالحسن، علي بن محمد سمري» درگذشت وي را در اين توقيع بيان نمود. و در روز موعود، مرگ وي فرا رسيد. اين پيشگويي، و تحقق آن در روز موعود از نظر اماميه دليل قاطعي است که اين توقيع از سوي حضرت حجت (عجل الله تعالي فرجه الشريف) صادر شده است.

2 - امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) به «ابوالحسن سمري» دستور داد تا کسي را در امر نيابت، جانشين خود قرار ندهد. اين جمله به روشني تمام، دلالت دارد که راه ارتباط مستقيم بين امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) و نواب خاص به پايان رسيد و از اين تاريخ به بعد مردم نمي توانند با واسطه آنان پرسش هاي خود را با آن امام در ميان بگذارند.

3 - در اين توقيع زمان پاياني «غيبت صغري» و آغاز «غيبت کبري» بيان شده است.

4 - ظهور امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) به اذن خداوند است و بر ما معلوم نيست که در چه تاريخي ظاهر خواهد شد.

5 - در اين توقيع دو نشانه و علامت براي ظهور امام مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) ذکر شده است؛ يکي قيام «سفياني» و ديگري «صيحه آسماني».