با وجودي که «عثمان بن سعيد عمري» نقش مهمي در تاريخ شيعه دارد، ولي هيچ کس تاريخ مرگ او را ارائه نمي دهد، مورخان بعدي کوشيده اند تا تاريخ هاي قابل توجهي را ارائه دهند.

«هاشم معروف الحسني» مي نويسد: «سفارت عثمان بن سعيد تا سال (265 ه -) ادامه داشت.»، ولي هيچ ماءخذي را ذکر نمي کند.

«جواد علي» مي نويسد: «20 سال پس از غيبت امام دوازدهم (عجل الله تعالي فرجه الشريف) نخستين سفير در سال (280 ه -) در گذشت». [1] .

برخي گفته اند: درگذشت «ابوعمر، عثمان بن سعيد عمري»، بعد از رحلت امام عسکري عليه السلام و قبل از سال (267 ه -) روي داد، زيرا «احمدبن هلال» که يکي از مدعيان دروغين نيابت است، در زمان «محمد بن عثمان» (که بعد از سفير اول به مقام سفارت نايل شد،) با او مخالفت کرد، و نيابت او را نپذيرفت. «احمد بن هلال» در سال (267 ه -) فوت کرد. پس قطعا «عثمان بن سعيد عمري» قبل از اين تاريخ درگذشته بود. [2] .