«ابوعلي» بعد از «علي بن الحسين بن عبد ربه»، توسط امام هادي عليه السلام به عنوان وکيل ارشد در نواحي «بغداد»، «مدائن» و «قراي سواد»، به جانشيني او انتخاب شد. او يکي از کساني بود که از سوي «متوکل»، به خاطر وکالت، مورد سوءظن واقع و به شهادت رسيد. امام هادي عليه السلام در نامه اي در وصف او فرمود: انه عاش ‍ سعيدا و مات شهيدا يعني، «او با سعادت زيست و با شهادت از دنيا رحلت نمود». [1] .