او وکيل مبرز امام هادي عليه السلام در «سامرا» و مورد وثوق آن امام عليه السلام بوده است. وي در اثر سعايت از او نزد «متوکل»، دستگير و به جرم رافضي بودن و وکالت براي امام هادي عليه السلام محبوس شد و با دعاي حضرت، اسباب رهايي وي فراهم آمد و به سمت مکه هجرت کرده و مقيم آنجا شد. در درگيري وي با «فارس بن حاتم قزويني»، وکيل منحرف شده امام هادي عليه السلام، آن حضرت، جانب «علي بن جعفر» را گرفته و «فارس» را طرد نمود. [1] .