از او به عنوان وکيل امام هادي و امام عسکري عليهماالسلام در «کوفه» نام برده شده است، و داراي منزلتي عظيم نزد آن دو بزرگوار بوده است. او فردي «کثيرالعبادة» و با «ورع» بسيار، و در نقل روايات مورد اطمينان بود. پدرش، «نوح بن دراج»، قاضي «کوفه» بوده است. وي بر اثر تعقيب «متوکل» مجبور به خروج از «کوفه» شد و حضرت فرد ديگري را به عنوان سروکيل آن شهر منصوب نمود. [1] .