«شيخ طوسي»، «عبدالرحمن بن الحجاج» را جزء وکلاي ممدوح امام صادق عليه السلام برشمرده است. او همچنين وکالت امام کاظم عليه السلام و مقام «سروکيلي» در «عراق» را بر عهده داشته است. امام صادق عليه السلام به وي مي فرمود: يا عبدالرحمن! کلم اهل المدينة فاني اءحب اءن يري في رجال الشيعة مثلک؛ يعني «اي عبدالرحمن! با اهل مدينه به سخن بنشين، من دوست دارم در ميان مردان شيعه همچون تو، ديده شود». اين امر نشانگر مقام علمي و نزديکي او به امام عليه السلام است. وي همچنين نزد امام کاظم عليه السلام داراي منزلت عظيم بوده است. آن حضرت در وصف او فرمود: انه لثقيل علي الفؤ اد که به فرموده مرحوم «آية الله خوئي»، به اين معنا است: «او در قلب من داراي مکانت و عظمت است». [1] .