روايات، ترسيم کننده ي اين حقيقت است که در واپسين حرکت تاريخ دروازه هاي علوم و دانشها براي انسانها گشوده مي شود و مراحلي را که انسانها در طول قرون و اعصار پيموده اند به مقياس چندين برابر در عصر مهدي عليه السلام خواهند پيمود.

أبان از امام صادق عليه السلام نقل مي کند: «العلم سبعة و عشرون حرفا فجميع ما جائت به الرسل حرفان... فاذا قام قائمنا اخرج الخمسة و العشرين حرفا فبثها في الناس و ضم اليها الحرفين حتي يبثها سبعة و عشرين حرفا». [1] .

دانش 27 حرف يا شعبه و شاخه است، تمام آنچه پيامبران براي بشريت آورده اند دو حرف بيش نبود و مردم نيز بيش از آن دو حرف را نشناختند، اما هنگاميکه قائم قيام کندن 25 حرف ديگر ديگر را آشکار ساخته و در پرتو خورشيد وجودش در ميان مردم منتشر مي سازد و آن دو حرف را نيز بدان ضميمه ساخته تا همه ي علوم کامل و منتشر گردد.



[ صفحه 189]



گسترش علوم به حدي است که حتي خانمهاي خانه دار از دانش حقوقي در حد اجتهاد برخوردار خواهند بود. از امام باقر عليه السلام نقل شده است که:«...«و تؤتون الحکمة في زمانه حتي ان المرأة لتقضي في بيتها بکتاب الله و سنة رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم». [2] .