دو نفر که به هم پشت کرده اند هر چه پيشتر بروند و هر چه بيشتر زمان بگذرد از هم دورتر مي شوند. حال اگر يک نفر ايستاد يا برگشت براي به هم رسيدن آن دو کافي نيست، مگر آنکه وقتي برگشت آنقدر سريع حرکت کند که بتواند راه رفته خويش و مسافت طي شده توسط ديگري را جبران کند.

امّا اگر هر دو رو به هم برگشتند ديري نمي پايد که دوباره به هم مي رسند.

بياييد تا مواظب باشيم پشت به يارِ موعود نکنيم و در راهي خلاف راه او حرکت ننماييم.

بياييد مراقب باشيم که اگر خود از او روي گردانده ايم لااقل آنقدر به فساد و تباهي کشيده نشويم که او هم از ما روي بگرداند.



[ صفحه 104]



امّا ـ اگر خدا نکند ـ روزي چنين نيز شد، مبادا که نااميد شويم، مبادا که غفلتمان ادامه پيدا کند! بياييد در آن حال هم باز به سوي او برگرديم و از همه قواي خود از همه استعدادهاي خود، از همه بود و نبود و دار و ندار خود، مايه بگذاريم و از هر کس و از هر وسيله ممکن مدد بگيريم و فاصله فراق را جبران کنيم.

اصلاً بياييد کاري کنيم که هميشه رو به او داشته باشيم، کاري کنيم که هرگز او روي از ما نتابد و ما از او روي نتابيم.

آخر مگر نه اين است که در يکي از همين فرداها او خواهد آمد و ما را به ياري خواهد طلبيد؟ اگر رو به او نداشته باشيم، اگر از او فاصله گرفته باشيم، اگر صدايش را نشنويم، يا اگر اينهمه دوري معنوي ما را در جبهه مخالفين او قرار داده باشد، چه بايد بکنيم؟ چگونه بايد سياه روزي و نگون بختي خود ساخته را، جبران کنيم؟



[ صفحه 105]



در آنروز درد و داغ و حسرت مان چه سودي مي بخشد و ابراز باور و ايمان مان چه نفعي دارد؟

«امام صادق (عليه السلام) درباره آيه:

يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آياتِ رَبِّکَ لايَنْفَعُ نَفْساً إِيمانُهَا لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فِي إِيمانِهَا خَيْراً. [1] .

فرمود:

«الآيات هم الأئمة و الآية المنتظر القائم (عليه السلام) فيومئذ لاينفع نفساً ايمانها لم تکن آمنت به قبل قيامه بالسيف، و إن آمنت بمن تقدّمه من آبائه (عليهم السلام).» [2] .

«روزي که برخي آيات پروردگارت ظاهر گردد، کسي که از قبل ايمان نياورده است يا در ايمان خود خوبي و خيراتي بدست نياورده باشد، ايمان آوردنش سود نمي بخشد. آيات همان أئمه (عليهم السلام) هستند و آيه مورد انتظار، حضرت قائم (عليه السلام) است. پس در آنروز کسي که قبل از



[ صفحه 106]



ظهور با شمشير به او ايمان نياورده باشد، ايمان آوردنش نفعي نمي رساند، اگر چه به همه امامان پيش از او ايمان داشته باشد.»



[ صفحه 107]