[ صفحه 232]



جالب اينکه از امام باقر (عليه السلام) نقل شده فرمود:

«... وَ يَجِيئُ وَاللّهِ ثَلاثَ مَأَةَ وَ بِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلاً فِيهِمْ خَمْسُونَ اِمْرَئَةً يَجْتَمِعُونَ بِمَکَّةَ عَلي غَيْرِ مِيعاد قُزَعاً کَقُزَعِ الْخَرِيفِ؛

سوگند به خدا سيصد و اندي نفر مرد مي آيند در ميانشان 50 نفر زن هستند، در مکّه اجتماع مي کنند بي آنکه قبلاً وعده داده باشند، آمدنشان همچون ابرهاي پائيزي است (که با حرکات تند مي آيند و در آن مرکز جمع مي گردند).» [1] .

شکي نيست و به تجربه ثابت شده که زنان در انقلابها نقش مؤثّر و تعيين کننده دارند، زنان هستند که جوانان رشيد و سلحشور در دامان پاک خود مي پرورانند و در پشت جبهه و خانه داري، پشتيبان محکم و خوب براي مردان مي شوند، آنها مي توانند با تصميم آهنين خود شهيدپرور باشند، آتش انقلاب را شعلهور سازند، و در کنار جبهه ها به پانسمان زخمي ها بپردازند و نوازشگر انقلابيون شوند.

در روايات آمده پس از جنگ اُحُد بدن حضرت علي (عليه السلام) پر از زخم شد به طوري که 60 مورد از بدن مولا علي (عليه السلام) بريدگي سخت



[ صفحه 233]



پيدا کرد، پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) دو زن بنام اُمّ سليم و ام عطيّه (رحمهما الله) را مأمور مداوا و پانسمان زخمهاي بدن مبارک امام علي (عليه السلام) نمود، آنها طبق مأموريّت به زخم بندي مشغول شدند، بعد گزارش دادند بقدري بدن حضرت علي (عليه السلام) پر از زخم شده که هر زخمي را مي بنديم در کنارش زخم ديگري شکافته مي شود. [2] .

نيز در روايات آمده پنجاه نفر از اصحاب (ياران خاص) حضرت قائم (عج) زن هستند. [3] .

به اين ترتيب: زنان نيز بايد شخصيت و نيروي معنوي خود را بيابند و بدانند که مي توانند نقش سازنده داشته باشند و از اصحاب امام مهدي (عج) گردند، و در جبهه هاي سياسي و نظامي، شرکت و تلاش فعّال نمايند، و همچون زينب کبري (عليها السلام) مسؤوليتهاي سنگين يک انسان کامل را بدوش بکشند و رسالت خود را انجام دهند. (به اميد آن روز).

به اين حديث جالب نيز توجه کنيد:

مفضل (رحمه الله) گويد: امام صادق (عليه السلام) فرمود:

«همراه مهدي (عج) سيزده زن هست.

عرض کردم اين بانوان براي چه در کنار مهدي (عج) هستند؟



[ صفحه 234]



فرمود: اينها مجروحان را مداوا مي کنند و از بيماران جنگي پرستاري مي نمايند، چنانکه زنان در زمان پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) همراه آنحضرت در جنگها اين کارها را به عهده مي گرفتند.» [4] .

ضمناً ناگفته نماند که از کتاب خطبة البيان منسوب به امام علي (عليه السلام) آمده نخستين کسي که از 313 نفر به خدمت امام عصر (عليه السلام) مي رسد دو نفر بصري بنام علي و محارب، و شش نفر ديگر از ابدال بنام عبداللّه هستند. [5] .

و بالاخره در وصف ياران مهدي (عج) از امام صادق (عليه السلام) به اين مضمون آمده است:

«آنچنان در برابر فرمانده کلّ قوا خبردار ايستاده اند که گويا مرغي برسرشان است و تکان نمي خورند غذايشان تمام شده، در عين حال آثار سجده در پيشانيشان پيدا است، شيران روز و پارسايان شب هستند و قلبشان همچون پاره آهن محکم است.

همراه آنها پرچمي است که جبرئيل (عليه السلام) در جنگ بدر براي پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) آورد... پرچمي که تا يک ماه راه از چهار طرفش ترس را بردشمنان مسلّط مي کند از مکه بيرون نمي آيد تا اينکه



[ صفحه 235]



«حلقه اي» در اطرافش باشند، شخصي پرسيد: اين حلقه از چند نفر تشکيل شده؟

امام صادق (عليه السلام) فرمود: از ده هزار نفر که جبرئيل (عليه السلام) در طرف راست و ميکائيل (عليه السلام) در طرف چپ اين حلقه هستند، سپس امام (عليه السلام) پرچم فتح را برافرازد و حرکت کند و در مشرق و مغرب کسي نماند جز اينکه «از روي عناد» بر آن پرچم لعنت کند.» [6] .