امام صادق (عليه السلام) به يکي از ياران مخصوص «مفضّل» (رحمه الله) فرمود:

«وقتي که امام قائم (عج) از سوي خدا اجازه خروج و ظهور بگيرد، خدا را به اسم اکبر در لغت عبراني بخواند و 313 نفر از اصحابش که از افراد نخستين در مورد قبول ولايت امام هستند، مانند پاره هاي ابر پائيزي به سوي او مي شتابند، جمعي شبانگاه از بستر خود ناپديد شوند، و صبحگاه در مکه باشند و جمعي در روز ديده مي شوند که بر روي ابر حرکت مي کنند ـ تا آنجا که فرمود:

اين آيه «هر کجا باشيد خداوند همه را حاضر مي کند» [1] درباره آنها نازل شده است.» [2] .

يکي از اصحاب مي گويد: در مسجد الحرام در مکه در حضور امام باقر (عليه السلام) بودم آنحضرت دستم را گرفت و فرمود:

«بزودي خداوند متعال 313 نفر را در همين مسجد حاضر کند،



[ صفحه 229]



مردم مکه مي دانند که هنوز پدران و اجداد آنها خلق نشده اند، همراه آنها شمشيرهائي است که بر هر شمشيري نام شخص و نام پدر و اوصاف و نسبش نوشته شده، سپس به دستور امام (عج) شخصي اعلام مي کند:

اين مهدي (عج) همچون داود (عليه السلام) و سليمان (عليه السلام) قضاوت مي کند و گواهي نمي خواهد.» [3] .

و در ضمن روايتي از امام صادق (عليه السلام) مي فرمايد:

«بر شمشيرهاي آنها هزار کلمه نوشته شده که هر کلمه آن کليد هزار کلمه ديگر است و آنحضرت، باد را در هر درّه اي بفرستد که ندا کند: اين مهدي (عج) است که قضاوت و حکومتش همچون قضاوت و حکومت داود (عليه السلام) است و گواهي از متخلّفين نمي خواهد.» [4] .

و بالاخره امام باقر (عليه السلام) فرمود:

«امام قائم (عج) داراي 313 نفر ياور است که اين افراد از نژاد «عجم» هستند، بعضي از آنها در روز بر روي ابر سوار شده و راه مي روند، و بنام و پدر و اوصاف و نسب معروفند [5] و بعضي از آنها در بستر خود خوابيده اند و بدون وعده قبلي در مکّه به حضور امام قائم (عج) شرفياب مي گردند.» [6] .



[ صفحه 230]



اين روايات حاکي است که 313 نفر در همه ابعاد انساني، افراد شايسته و شخصيتهاي ممتاز و قاطع و دلير و داراي امکانات وسيع بوده و شايستگي آن را دارند که نخستين دسته گروندگان به آنحضرت باشند و هسته مرکزي حکومت حضرت قائم (عج) و سران ارتش انقلاب جهاني ايشان را تشکيل مي دهند.