[ صفحه 193]



براي پيشروي و دست يازي به مقدّمات ظهور، هيچ عاملي در کاربرد امور، و پيمودن پلّه ها و پشت سر گذاشتن موانع مانند «اخلاص» در کار نيست، اخلاص، در کارها روح و نشاط مي بخشد، و به طور اتوماتيک بدون دردسر، چرخهاي عظيم موتورهاي انقلاب را به حرکت در مي آورد، اخلاص انسان را به آخرين درجه آمادگي و اراده قاطع و طبيعي بودن بدون منّت که همان انتظار ظهور است سوق مي دهد، خداوند متعال پشتيبان افراد مخلص است، شيطان و هوسهاي نفساني که ضررها و ضربات سختي بر رشد انسانها وارد مي آورند از افراد مخلص دورند. [1] .

آزادانديشي واقعي در سايه اخلاص به دست مي آيد، توکّل به خدا و اعتماد به نفس، و عزت و شرافت که هر يک عاملي براي دستيابي به مقدمات ظهور حضرت بقية اللّه (عج) است در پرتو اخلاص، جان مي گيرند و تحقق مي يابند.

در روايتي از امام باقر (عليه السلام) مي خوانيم:



[ صفحه 194]



«هر بنده اي چهل روز در راه خدا مخلصانه قدم برداشت خداوند درد و درمان را به او نشان مي دهد و ريشه هاي حکمت و دانش را در دلش استوار مي سازد.» [2] .

امام صادق (عليه السلام) در سخني فرمود:

«اِذا کانَ مُخْلِصاًلِلّهِ اَخَافَ اللّهُ مِنْهُ کُلَّ شَيْئي حَتّي هُوَامِ الاَْرْضِ وَ سُباعِها وَ طَيَرُالسَّماءِ؛

هرگاه مؤمني کارها را تنها براي خدا انجام دهد، خدا همه چيز حتي جنبندگان و درندگان زمين و پرندگان آسمان را از او مي ترساند.» [3] .

بنابراين در اين برنامه ريزي بايد اخلاص در کارها سرلوحه برنامه ها قرار گيرد.