در اسلام به «ولايت» اهميت فراوان داده شده است به گونه اي که اگر آن نباشد هيچ چيز نيست، بلکه بايد برنامه هاي اسلام تحت نظارت ولايت باشد، و به عبارت ديگر چرخ انقلاب توسط او بگردش در مي آيد، او نشان راه و پيشوا و جلودار امت است، و همه گروههاي اسلام را در يک خط به پيش مي برد.

ولايت يعني حکومت و سرپرستي دين و دنياي مردم، که بسيار مقام پر مسئوليّت بزرگي است و تنها افراد شايسته و کامل مي توانند عهده دار آن گردند.

همانگونه که در صدر اسلام رهنمودهاي رهبر شايسته نقش



[ صفحه 181]



اساسي در پيشبرد داشت، امروز نيز در راه انتظار حضرت مهدي (عج) و زمينه سازي براي حکومت جهاني آن حضرت حتماً بايد اين خط حفظ گردد، تا مسلمانان در نظم و انسجام خاص تحت رهنمودهاي رهبر شايسته که امروز از آن به ولايت فقيه تعبير مي شود راه زمينه سازي صحيح را دريابند و با پشتگرمي معنوي خاصي آن را دنبال کنند. و به عبارت روشنتر، نائب و معاون به حق حضرت مهدي (عج) مسلّماً به راه مهدي (عج) نزديکتر و آگاهتر است، و رهنمودها و سرپرستي او مي تواند نزديکترين و حساب شده ترين شيوه براي رسيدن به حکومت مولي امام زمان (عليه السلام) باشد، با توجه به اينکه انجام دو وظيفه بزرگ امر به معروف و نهي از منکر انسان را از بي تفاوتي بيرون مي آورد، و وادار مي کند که حضور فعّال در صحنه داشته باشد.

به اميد آنکه با به کار بستن اين عوامل که در رأس عوامل ديگر است بتوانيم همچون مسلمانان صدر اسلام به پيش رويم و جهان را به استقبال حکومت جهاني حضرت مهدي (عج) سوق دهيم که خود در مسير انقلاب، و تداوم انقلاب است که نهايت آن آينده درخشان و اهتزاز پرچم

«لا اله الاّ اللّه»

در کلّ جهان خواهد شد، و همين اميد به آينده روشن ـ نه مبهم و تاريک ـ خود همان عامل دروني و انتظار است که بايد به صورت علم و عمل درآيد و به نتيجه عيني برسد.



[ صفحه 182]



بايد توجّه داشت که خود امام قائم (عج) نيز در انتظار است که شرايط فراهم شود و خداوند متعال، اذن خروجش را صادر فرمايد و جهان را از ظلم و فساد رهائي بخشد و بقدري در اين مورد بي تاب است که حتي وقت خروج وارد مسجد الحرام مي شود و بين مقام ابراهيم (عليه السلام) و کعبه دو رکعت نماز مي خواند و پشت به حجر الاسود زده، سپس دستهايش را به سوي آسمان بلند کرده و آنچنان گريه و تضرّع مي کند که به زمين مي افتد و اين است فرموده خدا در قرآن:

«اَمَّنْ يُجيبُ الْمُضْطَرَّ اِذا دَعاهُ وَ يَکْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُکُمْ خُلَفَاءَ الاَْرْضِ؛

آيا خداي شما کسي است که دعاي مضطر را اجابت مي کند و گرفتاريها را برطرف مي سازد و شما را خلفاي زمين قرار مي دهد؟» (يا معبودهاي باطل)» [1] .

امام صادق (عليه السلام) فرمود:

«سوگند به خدا «مضطّر» همان قائم (عج) است.» [2] .

آري امام قائم (عج) اين چنين بي تابانه در انتظار اصلاح و انقلاب جهاني است، تا جهان را از لوث آلودگيها و جنايات و ستمگريها نجات بخشد.