امام زمان (عليه السلام) هنگام تولّد تا وقتي که پدرش به شهادت رسيد (از سال 255 تا سال 260) مخفي بود و تنها خواص از اصحاب او را مي ديدند و مسائل خود را از ايشان مي پرسيدند، هنگام رحلت پدر، پنج سال داشت، سرانجام عواملي باعث شد که آنحضرت از نظرها غايب گرديد و نخست غيبت صغري و سپس غيبت کبري به وجود آمد (که در اين مورد، بعد سخن خواهيم گفت).

بهرحال: چنانکه در روايات آمده، محل زندگي امام زمان (عليه السلام) در دوران کودکي همچون محل زندگي حضرت موسي (عليه السلام) مخفي بود تا از گزند طاغوتيان محفوظ گردد. [1] در اينجا براي اينکه دورنمائي از دوران خفقان آنزمان را دريابيم شايسته است به داستان زير توجّه فرمائيد.