شيخ حرّعاملي (رحمه الله) از بزرگان اصحاب نقل مي کند که امام صادق (عليه السلام) فرمود:

«شبي که حضرت قائم (عج) در آن متولّد شد، هيچ نوزادي در آن شب متولّد نمي شود مگر اينکه مؤمن خواهد شد، و اگر در سرزمين کفر متولد گردد، خداوند او را به برکت امام مهدي (عج) به سوي ايمان منتقل مي سازد.» [1] .

در نيمه شعبان زيارت حضرت امام حسين (عليه السلام) و همچنين زيارت امام زمان (عليه السلام) مستحب است، امام صادق (عليه السلام) فرمود:

«شب نيمه شعبان بهترين شب بعد از شب قدر است و خواندن دو رکعت نماز در شب نيمه شعبان بعد از نماز عشاء مستحب است، در رکعت اول بعد از حمد، سوره کافرون و در رکعت دوم بعد از حمد سوره توحيد خوانده شود». [2] .



[ صفحه 26]



غسل و شب زنده داري و عبادت در اين شب بخصوص فضائل بسيار دارد، اين شب در نزد خدا چنين مقامي دارد که ولادت با سعادت امام زمان (عليه السلام) در سحرگاه اين شب واقع شده و بر عظمت و رونق آن افزوده است.

ضمناً رواياتي آمده که نيمه شعبان همان شب قدر و تقسيم ارزاق و عمرها است، و در بعضي از اين روايات است شب نيمه شعبان شب امامان (عليهم السلام) است و شب قدر شب رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) است.

از جمله فضائل اين شب اينکه، از شبهاي مخصوص زيارت امام حسين (عليه السلام) است که صدهزار پيامبر (صلواة اللّه عليهم) آن حضرت را در اين شب زيارت مي کنند.

از نمازهاي مستحبي که در اين شب وارد شده دو رکعت نماز است که در هر رکعت بعد از حمد صدبار سوره توحيد خوانده مي شود.

نقل شده: رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود: شب نيمه شعبان در خواب ديدم جبرئيل بر من نازل شد و فرمود: اي محمّد (صلي الله عليه و آله و سلم) در چنين شبي خوابيده اي؟ گفتم: اين شب چه شبي است؟

فرمود: شب نيمه شعبان است برخيز، مرا بلند کرد و به بقيع برد، و سپس فرمود: سرت را بلند کن زيرا در اين شبها درهاي رحمت خدا در آسمان بروي بندگان



[ صفحه 27]



باز است، همچنين درِ رضوان، درِ آمرزش، درِ فضل، درِ توبه، درِ نعمت، درِ جود و سخاوت، درِ احسان باز است، خداوند به عدد پشمها و موهاي چرندگان در اين شب گنهکاران را آزاد مي کند، پايان عمرها در اين شب، تعيين مي گردد، رزق هاي يکسال در اين شب تقسيم مي شود و حوادث يکسال در اين شب معيّن مي گردد.

اي محمّد! کسي که اين شب را با تکبير و تسبيح و تهليل و دعا و نماز و قرائت قرآن و اطاعت و خضوع و استغفار بسر برد، بهشت منزل و سراي او است، و خداوند گناهان گذشته و آينده اش را مي آمرزد... اي محمّد (صلي الله عليه و آله و سلم) اين شب را احياء دار و به امت خود دستور بده آنها نيز اين شب را احياء بدارند، و با عمل به سوي خدا تقرّب جويند، چرا که اين شب شبي شريف است.

از اعمال اين شب، خواندن دعاي کميل در سجده است روايت شده که کميل گويد ديدم علي (عليه السلام) اين دعا را در شب نيمه شعبان در سجده خواندند.

در مورد زيارت امام حسين (عليه السلام) در اين شب بخصوص در صورت امکان در کنار قبرش، آمده هر که بشناسد امام حسين (عليه السلام) را و شهادت او و هدف شهادتش را که موجب نجات امت گرديد و وسيله و راهگشائي براي رسيدن به فوز عظيم شد (خلاصه اينکه عبادتش در اين شب از روي توجه و علاقه و معرفت خاص باشد) آنگونه خويشتن را در برابر خدا خاضع نمايد که شايستگي آن را دارا مي باشد و نيز از



[ صفحه 28]



خدا خواسته هاي شرعيش را تقاضا کند. [3] .