چرا اين همه سخن از مهدي مي پرسند؟
چرا از حضرت مهدي (عج) آنهمه سخن به ميان آمده، پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) و همه ائمّه (عليهم السلام) در فرصتهاي مختلف از آنحضرت سخن
[ صفحه 122]
گفته اند، حتي به جزئيات و شمائل و خصوصيات مربوط به آنحضرت تصريح کرده اند... که درباره هيچيک از ائمّه (عليهم السلام) چنين نيست؟
پاسخ:
اين همه توجه پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) و امامان (عليهم السلام) به حضرت مهدي (عج) و ذکر ويژگيهاي شخص آنحضرت و قيام او... به خاطر چند جهت است:
1 ـ مردم در طول زمان، خود را آماده ظهور آنحضرت کنند و با داشتن هدف مشخّص، دنبال آنحضرت را بگيرند تا حکومت جهاني از دست استکبار جهاني بيرون آيد و بدست صالحان قرار گيرد و اين کار با نهضتهاي اسلامي عميق و پي گير قابل اجرا است.
2 ـ ذکر خصوصيات براي آن است که افراد دروغگو که از معتقدات مذهبي مردم سوء استفاده کرده و در طول تاريخ خود را همان مهدي موعود خوانده اند، شناخته شوند و رسوا گردند.
3 ـ اهميّت مهدي (عج) و انقلابش که اميد همه در همه جهان و تاريخ است، نيز عاملي است که قبل از ظهورش از آنحضرت سخن بسيار به ميان آيد و قلبها و روحها بنام نامي آنحضرت سرشار از اميد و توجه به آينده روشن گردد، و مؤمنان و مستضعفان بدانند که خداوند آنها را به خودشان واگذار نکرده، آنها حجّت برحق دارند،
[ صفحه 123]
رهبري معصوم، پشتيبان آنها است، با چنين پشتيباني از هيچ چيز و هيچکس نهراسند و تحت رهبري او به پيش روند.
و در طول زمان غيبت، با توجه به اوصاف او، دريابند که چه کسي مي تواند به نيابت عام آنحضرت، زمام امور و رهبري را بدست گيرد، دريابند که بايد نزديکترين فرد به اين خصوصيات و اوصاف، بر مسند نيابت عام آنحضرت بنشيند و به عنوان ولايت فقيه مردم را رهبري کند.
امّا اگر اين خصوصيات ذکر نمي شد و اينهمه اهميت به آن داده نمي شد، مردم در بسياري از امور سياسي و اجتماعي و معنوي، راه را گم مي کردند و از صراط مستقيم به سوي شرق و غرب پناه مي بردند.