يکي از مسائل مهم در زمان غيبت، مسأله رهبري و توجه به تشکيل حکومتهاي صالح در کشورهاي اسلامي است رهبر صالح است که مي تواند چرخهاي انقلاب را به حرکت درآورد، و اسلام را به طور صحيح اجرا نمايد و در پرتو آن قوانين اسلام زنده شوند تا زمينه سازي سازنده اي براي قيام جهاني حضرت مهدي (عج) به وجود آيد.

دراين باره حضرت علي (عليه السلام) فرمود:

«در حکم خدا و اسلام بر مسلمانان واجب و لازم است که هيچ کاري انجام ندهند و قدمي پيش و پس نگذارند، قبل از آنکه



[ صفحه 336]



امامي را برگزينند، امامي عفيف و خوب و پارسا که احکام قضاوت و سنت پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) را خوب بشناسد، اموالشان را جمع کند و حج و نماز جمعه شان را برپا دارد، و مالياتهاي اسلامي را بستاند.» [1] .

از سوي ديگر امامان ما، ما را با تأکيد از قبول رهبران ناشايست بر حذر داشته اند، امام باقر (عليه السلام) فرمود: خداوند فرموده است:

«حتماً آنان را که امامان ستمگر انتخاب مي کنند کيفر مي کنم، گر چه خود نيکوکار و پارسا باشند، ولي مردمي را که امامت عادلان را برگزينند مي بخشم گرچه خود ستمگر باشند.» [2] .

امام کاظم (عليه السلام) در گفتگوي خود با صفوان شتردار در پايان فرمود:

«فَمَنْ اَحَبَّ بَقائَهُمْ فَهُوَ مِنْهُمْ وَ مَنْ کانَ مِنْهُمْ فَهُوَ کانَ وِرْدِ النّارِ؛

کسي که ماندن رهبران ناشايست را دوست بدارد جزء آنها است و کسي که جزء آنها باشد، در ميان آتش دوزخ خواهد بود.» [3] .

قرآن در سوره هود آيه 113 مي فرمايد:

«وَ لاَ تَرْکَنُوآ اِلَي الَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ وَ مَالَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَآءَ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ؛



[ صفحه 337]



تکيه بر ستمگران نکنيد (و به آنها وابسته نشويد) که موجب مي شود آتش شما را فرا گيرد و در آن حال جز خدا هيچکس سرپرستي نخواهيد داشت و ياري نمي شويد.»

آري! وابستگي و تکيه بر ظالمان است که همه چيز انسان را بر باد مي دهد، استقلال فرهنگي، اقتصادي، نظامي و سياسي را از انسان مي گيرد و انسان را برده مي سازد، چنانکه قرنها است مستضعفين در طول تاريخ به اين موضوع گرفتارند، بايد به فکر باشند و خود را از اين گرفتاري نجات بخشند.

پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود:

«وقتي که روز قيامت مي شود، منادي ندا مي دهد که کجا هستند ستمکاران، و کجا هستند ياران ستمکاران و کساني که خود را شبيه آنها ساخته اند؟ حتي کساني که براي آنها قلمي تراشيده اند، و يا دواتي از آنها را ليقه کرده اند (يعني پنبه ابريشمي يا پارچه به دوات آنها گذارده اند) همه آنها را در تابوتي از آهن قرار مي دهند، سپس در ميان جهنم پرتاب مي شوند.» [4] .

سرنوشت غم انگيز اندلس و امپراطوري عظيم اسلامي عثماني که در مدت کوتاهي از مسلمانان گرفته شد و قطعه قطعه گرديد و... همه و همه بر اثر اعانت به ظالمان و يا وابستگي به آنها بوده است.



[ صفحه 338]



به هر حال منتظران و ياران مهدي (عج) بايد در اين جهت حتماً خود و جامعه خود را بسازند و استقلال همه جانبه بيابند، تا در وقت خروج آن حضرت آنها را در اختيار امام (عج) بگذارند.

امام صادق (عليه السلام) فرمود:

«ظالم و ياور ظالم و راضي به کار ظالم هر سه شرکت در ظلم دارند.» [5] .

روزي آن حضرت به يکي از يارانش به نام «عذافر» فرمود:

«به من خبر رسيده تو براي ابوايّوب و ربيع (دو نفر از ظالمان آن عصر) کار مي کني؟ آيا در اين فکر هستي که روز قيامت به عنوان اعوان الظَّلَمه (ياران ظالم) مورد خطاب گردي، در اين وقت حالت چگونه است؟»

عذافر از گفتار امام (عليه السلام) به سختي نگران شد واز شدّت ناراحتي مشت به خود کوبيد و در سکوت غمباري فرو رفت وقتي امام (عليه السلام) اين حالت را از او ديد، به او فرمود:

«اي عذافر تو را از آن ترسانيدم که خداوند مرا از آن ترسانيده است.»

فرزند عذافر مي گويد: پدرم از غصه و ناراحتي پس از چند روز از دنيا رفت. [6] .

آري مسلمانان پاکدل از سخن امامشان اين چنين تحت تأثير قرار



[ صفحه 339]



مي گرفتند و از خوف خدا به لرزه درمي آمدند.

ابويعفور گويد: در حضور امام صادق (عليه السلام) بودم، در اين هنگام يکي از اصحاب وارد شد از آنحضرت پرسيد: گاهي فشار زندگي باعث مي شود که دستگاه ظلم عبّاسي مرا به بنّائي ساختمان يا پاک کردن نهر و يا اصلاح کلنگ و تيشه دعوت مي کند، من هم براي تأمين رزق و روزي قبول مي کنم آيا جايز است؟

امام (عليه السلام) فرمود:

«من دوست ندارم طنابي از آنها را گره بزني يا سر مشکي از آنها را ببندي و در برابر، همه مدينه را به من بدهند.

نه حتي خطي براي آنها با قلم بکِشي، بدانکه کمک کنندگان ظالمان در روز قيامت در ميان خيمه اي از آتش هستند، تا خداوند بين بندگان قضاوت نمايد.» [7] .

پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود:

«کسي که تازيانه اي را در کنار حاکم ستمگر حمل کند (به عنوان فرمان بردار او) خداوند آن تازيانه را در روز قيامت به صورت مار و افعي از آتش درمي آورد که طول آن هفتاد زرع است، آنگاه خداوند آن مار را در آتش جهنم، مسلّط بر او مي کند تا او را عذاب دهد.» [8] .



[ صفحه 340]



منتظران مهدي (عج) بايد بدانند که از هدفهاي اصلي امام قائم (عج) ريشه کن کردن ظلم است بنابراين نه خود ظالم باشند و نه به هيچ عنوان کمک به ظلم کنند خواه آن ظالم در محدوده خاص باشد و يا ظالمي به صورت ابرقدرت باشد.

اين امور است که زمينه هاي سازنده براي ظهور آن حضرت را پديد مي آورد و نبايد از آن غفلت نمود.