بازگشت

مبارزه و جهاد و ياد خدا و رسول خدا


ياران و منتظران مهدي (عج) به خصوص بايد به امر به معروف و نهي از منکر و جهاد و مبارزه با انحرافات و دشمنان و آگاهي



[ صفحه 329]



از جريانات جهان، اهميّت خاصي بدهند و همواره در صحنه حضور داشته باشند.

بدانند که بزرگترين و مهمترين عامل نهضت امام حسين (عليه السلام) عامل امر به معروف و نهي از منکر بوده است.

و بدانند که در بررسي جهاد و جنگهاي پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) چنين به دست مي آيد که در طول تاريخ بشر هيچکس و هيچ ژنرالي مانند پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) با دشمن نجنگيده است (منظور وسعت و دامنه جنگ نيست بلکه منظور اشتغال به کار جنگ است).

در اين بررسي مي بينيم پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) در حدود 5 / 7 سال کار جنگي (در ده سالي که در مدينه بود) در اين مدت 64 يا 65 فعاليّت جنگي دارد که اگر بر روزها تقسيم کنيم هر 45 روز يا 50 روز يک لشکرکشي مي کند.

عثمان بن مظعون که انزوا و عبادت در گوشه و کنار کوهها را اختيار کرده بود، به پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) عرض کرد: دلم مي خواهد بيابان گرد باشم، و کنار کوهها به عبادت مشغول شوم، پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود:

«لاتَفْعَلْ فَاِنَّ سِياحَةَ اُمَّتِي الْغَزْوَةُ وَالْجَهادُ؛

چنين نکن، سياحت و بيابانگردي امت من جنگ و جهاد است.» [1] .



[ صفحه 330]



و پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود:

«کسي که جنگجوئي را تجهيز کند هر چند به اين اندازه که نخي در سوراخ سوزن او کند خداوند گناهان گذشته و آينده او را مي آمرزد.» [2] .

و نيز فرمود:

«نگهباني يک شب در راه خداوند، بهتر است از عبادت هزار شب، که روزش را انسان روزه بگيرد.» [3] .

علاقمندان و ياوران حضرت مهدي (عج) هيچگاه نبايد خدا و محمّد (صلي الله عليه و آله و سلم) و آلش (عليهم السلام) و روش پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) و امامان (عليهم السلام) را فراموش کنند، بلکه بايد همواره آنها را در نظر داشته باشند.

در گفتاري پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود:

«هر گروهي که در مجلسي اجتماع کنند ولي در آن ياد خدا نکنند و درود بر پيامبرش نفرستند آن مجلس حتماً، مايه حسرت، وِزر و وبال (مايه سنگيني برگردن) آنها خواهد بود.» [4] .


پاورقي

[1] وسائل الشيعه، جلد 11، صفحه 10.

[2] عن النبي (صلي الله عليه و آله و سلم) مَنْ جَهَّزَ غازِياً بِسِلْک اَوْ اِبْرَة غَفَرَاللّهُ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ ما تَأَخَرَّ (مستدرک الوسائل، جلد 2، ص 245.).

[3] حَرْسُ لَيْلَة فِي سَبِيلِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ اَفْضَلُ مِنْ اَلْفِ لَيْلَة يُقامُ لَيْلَها وَ يُصامُ نَهارَها (نهج الفصاحه، حديث 1355).

[4] ما مِنْ قَوْم اِجْتَمَعُوا فِي مَجْلِس فَلَمْ يَذْکُرُوا اِسْمَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ لَمْ يُصَلُّوا عَلي نَبِيِّهِمْ اِلاّ کانَ ذلِکَ الْمـَجْلِسُ حَسْرَةً وَ وَبالاً عَلَيْهِمْ. (تفسير نور الثقلين، جلد 4، صفحه 301).