مهدي... يک الهام فطري انساني است، که در برابر بينشهاي... متفکرين جهان، روزگار درخشاني را مجسم مي سازد... اين الهام طبيعي و اين شعور باطني، که در افراد همه جوامع و ملل موجود است... از گسترده ترين و روشن ترين الهامات بشري است...

اثر وجودي اين ايمان و باور، تنها اين نيست که در مقابل ناامني ها و پريشاني ها و دردها... انسان را تسلّي بدهد، و نگراني هاي دروني را آرامش ببخشد، بلکه... در برابر... دل مردگي و نا اميدي که مظالم جنايتگران و تراکم ستم بيداد پيشگان... به وجود مي آورد.

... ايمان به مهدي عليه السلام... عامل نيرو بخشي است که... اميد به دنياي عدل و داد آينده، حسّ مقاومت و جنبش را در افراد به وجود مي آورد و از خاموش شدن مشعل انتقام که در سينه مظلومان برافروخته شده... و تند



[ صفحه 61]



باد يأس و نوميدي با آن بازي مي کند، جلوگيري مي نمايد.

... اين شعور باطني آميخته با اعتقاد ديني، ثابت مي کند که در روزگار آينده عدالت اين توانايي را خواهد داشت که با يک جهاني مالامال از ستم روبرو شود، و ارکان بيداد را منهدم سازد، و دنيايي از نو بنا کند. و هر اندازه ظلم و جنايت در اقطار جهان نيرومند گردد و بر... سرنوشت ها مسلط شود، آخرالامر بايد روزي منهدم گردد، زيرا ستم يک موجود غير طبيعي و نابودي آن حتمي است...

اسلام مهدي را... يک حقيقت واقعي موجود و پايدار و زنده اي معرفي مي کند، که در هر آن، انتظار انقلابش را داريم، مهدي اسلام انسان معيني است، که در کنار ما با تمام وجودش زندگي مي کند، و براي ما در همه اين دردها، غصه ها و آتش تاخت و تازهاي ستمگران... و سوز و گداز و بخش دردمندان... مي سوزد و خود او هم در انتظار آن لحظه اي است که بتواند دستش را به سوي ستمديده محروم... دراز کند، و ريشه ستمگران را از بُن بِکند.

... اعتقاد به وجود مهدي... انديشه عدم پذيرش ستم را به طور مطلق و هميشگي... آن چنان به ما مي بخشد، که اين فکر را در سيماي درخشنده



[ صفحه 62]



آن بزرگ رهبر ضد ستم آينده، مجسم مي بينيم...

رهبري که بزودي ظاهر مي شود، و پيمان با هيچ ستمگري بر عهده او نيست، و در تمام طول عمر منقاد ظلم و جنايتي نشده است.

ايمان به او، ايمان به عدم پذيرش ستم، و يک نوع همگامي با او مي باشد.

... انتظار فرج مهدي عليه السلام خود بزرگترين عاملي است که اين انديشه سازنده را تقويت مي کند و ملت منتظر خود را متصل به رهبري مي بيند که نابود کننده ستم است، لذا فکر نابودي ستم در مغز آن ملت زنده مي شود، و همواره در چهره تيره بيداد، نيستي و انعدام را مي بيند. [1] .



[ صفحه 63]