انتظار، در سخن پيامبر
«اُبَشِّرِکُم بِالمهدي يَبْعَثُ في امّتي عَلَي اخْتِلافِ مِنَ النّاسِ و زَلازِل، فَيَمْلاُ الارضَ قِسطاً و عَدْلاً، کما مُلئَتْ جوراً و ظلماً، يَرْضي عنه ساکِنُ السماء و ساکِنُ الارض [1] ، يَقسِمُ المال صَحاحاً» فقال له رجلُ: «ما صَحاحاً؟»
قالَ: «بِالتَّسوَية بَيْن الناس» [2] .
شمارا به مهدي مژده مي دهم، آن گاه که مردمان با هم اختلاف يابند و ناامنيها و دل نگراني ها آنان را در بر گيرد، بپا مي خيزد، و عدل و داد را در دنيايي که آکنده از ظلم و ستم گشته، مي گستراند. و اموال (داراييها و امکانات اقتصادي) را به طور مساوي بين همه تقسيم مي کند، (و اين چنين است که) اهلِ آسمان و ساکنان زمين از او خشنود مي شوند.
[ صفحه 13]
پاورقي
[1] تا اين قسمت از حديث را در مآخذ متعدد ديگري از تشيّع و تسنّن، مي توان يافت، از جمله: کتاب الغيبة/ 178، کنزالعمال 14/ 261، تفسير الدرالمنثور 6/ 57.
[2] بحار 51:81؛ مسند احمد حنبل، 37:3.