... انتظار، يک بسيج عمومي است. مکتب تشيع... در عصر انتظار، پيرواني مي خواهد هميشه آماده، و همواره در سنگر...

... آماده از نظر قدرت هاي ايماني و روحي، نيروهاي بدني و سلاحي، تمرين هاي عملي و نظامي، پرورش هاي اخلاقي و اجتماعي، و سازماندهي هاي سياسي و مرامي.

... و همواره در سنگر، سنگر مبارزه با تمايلات نفساني، با سستيهاي تکليفي، با فتورهاي موضعي، سنگر مبارزه با ذلت پذيري و استعمار زدگي، مبارزه با... ستم و تبعيض و استثمار و انحراف...

اين آمادگي عمومي و هميشگي، جوهر اصلي انتظار است... در احاديث... رسيده است که انتظارِ فرج نيز، فرج و پاره اي از فرج... بلکه افضل اعمال... است... انتظاري که به اندازه خود فرج اهميت دارد... نمي تواند امري ساده، حالتي بي تفاوت، و روزگاري خالي از تعهد و شور باشد... اگر جامعه منتظر، چنان که بايد باشد باشد، و انسان منتظر، انسانِ ترازِ مکتب و ترازِ انتظار باشد، انتظار نيز به منزله فَرَج است...