يکي از کساني که در عصر ما به مقام شامخ مرجعيت شيعه نائل شد، مرحوم آيت اللَّه آقاي حاج سيد عبدالهادي شيرازي است که وي مورد توجه اهل نظر بود، اما عمر مرجعيت او کوتاه بود، زيرا ايشان (پس از آن بيش از چند ماه زنده نماند (خدا او را غريق رحمت فرمايد.

جناب مستطاب آيت اللَّه آقاي وحيد خراساني - که از مراجع بزرگ تقليد عصر حاضر، و از جمله کساني است که داراي بزرگترين کرسي تدريس در حوزه علميه قم مي باشند، و اين جانب از محضرشان استفاده مي نمايم - فرمود: مرحوم آقاي حاج سيد عبدالهادي به من گفتند: شبي در خواب ديدم که حضرت سيدالشهدا، ابي عبداللَّه الحسين عليه السلام به بيروني منزل تشريف آورد و فرمود: دفتر روضه خوانها را بياور، آوردم فرمود: نام آنها را بخوان! چند نفر را که خواندم به يکي از آنها که رسيدم فرمود: او را خط بزن، و آقاي سيّد جعفر شيرازي را -که براي ايشان کتاب مي خواند- به جاي او بنويس.

از خواب بيدار شدم، وقتي سيّد جعفر آمد از او پرسيدم در اين ايام کار فوق العاده اي انجام داده اي؟ گفت: چون ايام محرم فرا رسيد، شبي از حرم اميرالمؤمنين عليه السلام بيرون مي آمدم که چشمم به در و ديوار سياه پوش افتاد، به خاطرم رسيد که روضه زياد شنيده و گريه بسيار کرده ام، خوب است يک کتاب جلاء العيون بخرم و به منزل ببرم و براي اهل منزل از روي آن کتاب بخوانم تا ثواب روضه خواندن نصيبم شود؛ اين کار را انجام دادم و اهل منزل را به فيض رساندم.

آقا جريان خوابش را براي آية اللَّه وحيد مي گويد، امّا نام فردي را که از ليست خارج گشته نمي برد. [1] .