مرحوم آيت اللَّه اراکي مرجع تقليد زمان ما (متوفاي 1415قمري) فرمود: مرحوم آيت اللَّه سيد محمّد فشارکي که از اکابر تلامذه مرحوم حاج ميرزا محمد حسن شيرازي بوده اند، بعد از فوت مرحوم ميرزا هر چه اصرار مي شود که رساله عمليه بنويسد و مرجعيت شيعه را بپذيرد قبول نمي کند، سرانجام که او را خسته مي کنند قسم مي خورد و مي گويد: واللَّه خود را اعلم مي دانم، اما زير بار اين مسئوليت نمي روم.

آنگاه او را رها مي کنند و طبعا منزوي مي شود. روزي در فکر فرو رفته و وساوسي بر او چيره مي گردد که اين شد کار، که خود را به دست خود منزوي کردم! آنگاه لطف الهي شامل حالش مي شود و در عالم مکاشفه مشاهده مي کند که بعضي از کساني که به دنبال مرجعيّت رفته اند -در اثر عدم صلاحيت و کثرت مسئوليت- به ميخ آتشين کشيده شده اند. وقتي به خود مي آيد خدا را شکر مي کند که زيربار اين پُست [1] خطرناک نرفته است.

نگارنده گويد، از مرحوم آقاي بروجردي نقل شده که روزي در درس گريه کرد و فرمود: هر کس درس [2] بخواند به اميد اينکه مثل من مرجع شود سفيه است.