مرحوم شهيد قدوسي و ديگران نوشته اند: مرحوم آقاي بروجردي فرمود: وقتي که در بروجرد بودم، بنا گذاشتم که هر روز مقداري کتاب مثنوي مولوي را مطالعه کنم؛ چند روز به اين برنامه ادامه دادم تا اينکه يک روز در کتابخانه -که احدي نبود- صدايي به گوشم رسيد، مضمونش اين بود که بي راهه مي روي. از آن زمان مطالعه آن کتاب را ترک کردم.

مرحوم قدوسي اضافه مي کند که آقا فرمود: در زماني که بروجرد بودم اين حالت مکرر به من دست [1] مي داد.