جناب مستطاب آيت اللَّه آقاي سيد حسين بدلا که از ائمه جماعت قم و از اساتيد دروس سطح نگارنده، و در زمان مرحوم آيت اللَّه بروجردي از اصحاب ايشان بودند فرمود:

در يکي از سفرهاي تابستانيِ مرحوم آقاي بروجردي به قريه وشنوه -از مناطق ييلاقي قم- اولِ روز، از منزلي که در همسايگي ايشان برايم تهيه شده بود بيرون آمدم، ديدم که مرحوم آقا، بر خلاف روش همه روزه که معمولاً بعد از نماز صبح وانجام تعقيبات استراحت مي کردند، داخل کوچه قدم مي زند و در فکر فرو رفته است.

نزديک آمدم و علت را پرسيدم.

فرمود: در خواب ديدم که سيد مرتضي -همان عالم متفکر قرن پنجم هجري- از دنيا رفته اند و من با جمع زيادي او را تشييع مي کنم و به جنازه اش در صحن حضرت معصومه عليهاالسلام نماز خواندم، از اين رؤيا نگرانم.

با ايشان به بيروني رفتم و براي منحرف کردن فکرشان مسئله اي را عنوان نمودم تا از محضرشان استفاده شود -ايشان به قدري علاقه به بحث هاي علمي داشت که وقتي وارد مذاکره مي شد، همه چيز را فراموش مي کرد-.

بعد از مدتي، مأمور پست آمد و يک محموله پستي را که در روي آن نامه اي جدا بود تحويل داد. وقتي نامه را باز کرديم، خبر مرگ مرحوم آيت اللَّه حاج سيد محمد تقي خوانساري -يکي از علماي بزرگ قم- در آن نوشته و زمان تشييع هم معلوم شده بود و به ايشان تسليت داده بودند.

آقا به مجرد خواندن نامه عازم قم شد. همراه ايشان به قم آمديم. موفّق به تشييع جنازه شديم، و بعد آقا به جنازه ايشان نماز خواند و براي استراحت به يکي از حجره هاي صحن مطهر آمدند، بعد از مقداري جلوس [1] فرمود: اين همان جمعيّتي است که در خواب مشاهده کردم.