سيد کاظم رشتي فرزند سيد قاسم رشتي گيلاني حائري، ايراني الاصل بود و در سال 1212ه. متولد شد.

بعضي گفته اند نسبش از سادات حسيني بوده، ولي بعضي گفته اند که اصلاً سيد نبوده، بلکه اين يک اسم مستعاري است؛ زيرا در يزد با نام احمد احسائي به فعاليت مي پرداخت.

وي در 21 سالگي به کربلا رفت و تا آخر عمر در آنجا ماند و عقيده ي شيخ را ترويج مي کرد. بعد از وفات شيخ، از بين مشايخ شيخيه، وي چون جرأت زيادي در اظهار عقايد سلف خود داشت يا به خاطر اسباب خارجي و سياست مداران خارجي، به عنوان رييس انتخاب شد. او بر عقايد سلف خود، اوهامي جديد افزود و ادعاهاي شبيه به کشف داشت. شايد به همين خاطر، به آن ها کشفيه مي گويند.

سيد کاظم 20 سال رييس فرقه بود و بين پيروانش در ايران و عراق، رکن رابع بود. او مي گفت: فقط ما شيعه ي کامل هستيم.