از رويدادهاي مهم در فرقه ي شيخيّه پس از درگذشت سيّد کاظم رشتي، ادّعاي جانشيني وي از سوي ميرزا علي محمّد شيرازي و اعلام حمايت برخي از عالمان شيخي و شاگردان سيّد از او بوده است. آن ادّعا و اين اعلام حمايتِ نا ميمون، منشأ بسياري از انحرافات عقيدتي و کفر و ارتداد رييس گروه و ساير طرفداران وي گرديده است.

چنان که اشارت رفت، ادّعاي «شيعه ي کامل» يا «رکن رابع» و «ناطقيت» در ميان فرقه ي شيخيّه، زمينه ساز ادّعاي «بابيّت» و پذيرش آن از سوي جمعي از طرفداران اين فرقه شد که خود، فرقه ي مستقلي ديگري را تشکيل دادند و به نام «بابيّت» شناخته شده اند.

ادّعاي دروغين «بابيّت»، هر از چند گاهي، از زمان ائمّه عليهم السلام تا قرن حاضر، کم و بيش رواج داشته است، امّا هيچ يک از مدّعيان دروغين آن، به اندازه ي ميرزا علي محمّد باب، جامعه ي اسلامي را به انحراف نکشاند. علاوه بر آن - چنان که خواهد آمد - ميرزا علي محمّد باب، غير از ادّعاي دروغين بابيّت، ادّعاي ديگري را مطرح کرد که زمينه ساز فرقه ي ديگري به نام «بهائيت» شد.

به توفيق الهي، در ادامه ي اين سلسله مقاله ها، جوانب موضوع را پيگيري مي کنيم. اينک به معرّفي فرقه ي «بابيّه» مي پردازيم.