براي شناخت فرقه شيخيه و انشعاب هاي به وجود آمده در آن، آشنايي با شاگردان احسايي ضروري است. البته ما در اين جا در صدد برشمردن همه شاگردان وي نيستيم؛ چنان که در صدد بيان همه اساتيد وي نبوديم.

احسايي، شاگردان بسيار داشت که از ميان ايشان، سيدکاظم رشتي (1212 - 1259 ه. ق)، پس از وفات احسايي در بسط و ترويج افکار او، کوشيد و در حکم جانشين وي بود. [1] .

ديگر شاگرد او، ميرزاحسن گوهر، نيز مشرب وي را داشت و احسايي، پاسخ برخي از نامه ها را بدو واگذار مي کرد. [2] برخي ديگر از افرادي که از احسايي، اجازه دريافت داشته اند، عبارت بودند از:

شيخ محمد حسن نجفي معروف به صاحب جواهر؛ [3] .

حاج محمد ابراهيم کلباسي؛ [4] .

ميرزا محمد تقي نوري؛ [5] .

شيخ اسد الله کاظمي شوشتري؛

ملا علي برغاني؛ [6] .

آقا رجبعلي يزدي؛ [7] .

ملا علي بن آقا عبدالله سمناني؛

علي بن درويش کاظمي؛ [8] .

محمد تقي فرزند احسايي؛

علي نقي فرزند احسايي؛ [9] .

و ديگران. [10] .