سيد کاظم رشتي، مهدويّت را به صورتي موهوم مطرح مي کرد. براي مثال مي گفت: الآن مهدي در بين شماست. او حتي مبلغينش را به اطراف مي فرستاد که: آماده باشيد، آقا مي آيد و گاهي مي گفت: آقا بين خود شماست. به خاطر همين افکار خرافاتي و موهوم، يکي از شاگردان بارزش به نام علي محمد باب ادعا کرد که من باب امام زمان هستم. بعد ادعا کرد که خود مهدي هستم. مردم هم دور او را گرفتند و زيربناي بابيت شکل گرفت.

سيد کاظم رشتي، شاگرداني را تربيت کرد که متأسفانه بعضي از آن ها از اهل علم بودند. آنان عقايد و افکار او را در مناطقي از ايران از جمله؛ کرمان، آذربايجان و تبريز ترويج دادند.

احسائي و رشتي، نايبي را معرفي نکردند، ولي بعضي ها در بعضي مناطق ادعا کردند که نايب سيد هستند.

سيد کاظم، قريب به 150 تأليف داشت که برخي از آن ها شرح بعضي از ادعيه است. با تأويلاتي غريب شبيه به داستان.

سيد کاظم در سال 1259 هجري درگذشت و فرزندش سيد احمد، رييس فرقه شد.