قوله عليه السلام

في تکليف العباد في زمن الغيبة

فَلْيَعْمَلْ کُلُّ امْرِي ءٍ مِنْکُمْ بِما يَقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنا، وَيَتَجَنَّبُ مايُدنيهِ مِنْ کَراهَتِنا وَسَخَطِنا، فَاِنَّ اَمْرَنا بَغْتَةٌ فُجْأَةٌ حينَ لا تَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ، وَلا يُنْجيهِ مِنْ عِقابِنا نَدَمٌ عَلي حَوْبَةٍ.

سخن آن حضرت

در وظيفه مردم در زمان غيبت

پس هر يک از شما بايد کاري بکند که وي را به محبت و دوستي ما نزديک مي کند، و از آنچه که خوشايند ما نبوده و باعث کراهت و خشم ماست دوري گزيند، زيرا فرمان و امر ما ناگهان فرا مي رسد، در هنگاميکه توبه و بازگشت براي او سودي ندارد، و پشيماني او از گناه، از کيفر ما نجاتش نمي بخشد.