دعاؤه عليه السلام

للشفاء من الامراض

علّمه عليه السلام لرجل کان به علّة، فأمره بکتابته و غسله و شربه:

بِسْمِ اللَّهِ دَواء، وَ الْحَمْدُ للَّهِ شِفاء، وَلا اِلهَ الاَّ اللَّهُ کِفاء، هُوَ الشَّافي شِفاء، وَ هُوَ الکافي کِفاء، اَذْهِبِ الْبَأْسَ بِرَبِّ النَّاسِ، شِفاءٌ لا يُغادِرُهُ سُقْمٌ، وصَلَّي اللَّهُ عَلي مُحَمَّدٍ والِهِ النُّجَباءِ.

دعاي آن حضرت

براي درمان بيماريها

آن حضرت اين دعا را به شخص بيماري آموخت که آنرا بنويسد و در آب قراردهد و آب را بنوشد:

بنام خداوند که درمان نزد اوست، و سپاس خداي را سزاست که شفاء از اوست، خدائي که معبودي جز او نيست و همين برايم کافي است، او شفا دهنده است، او کفايت کننده مي باشد، بحق خودت ناراحتي را دورساز، با درماني که دردي در آن نباشد، و بر محمد و خاندانش درود فرست.