دعاؤه عليه السلام

لقضاء الحوائج في ليلة الجمعة

عن البزوفري: خرج عن الناحية المقدسة: من کانت له الي اللّه تعالي حاجة ، فليغتسل ليلة الجمعة بعد نصف الليل، ويأتي مصلّاه، و يصلّي رکعتين، يقرأ في الرکعة الاولي الحمد، فاذا بلغ «اِيَّاکَ نَعْبُدُ وَ اِيَّاکَ نَسْتَعينُ» يکرّرها مائة مرة، و يتمّم في المأة الي آخر السورة.

و يقرأ سورة التوحيد مرةّ واحدة، و يسبّح فيهما سبعة سبعة، و يصلّي الرکعة الثّانية علي هيئة الاولي، و يدعو بهذا الدعاء:

اَللَّهُمَّ اِنْ اَطَعْتُکَ فَالْمَحْمِدَةُ لَکَ، وَ اِنْ عَصَيْتُکَ فَالْحُجَّةُ لَکَ، مِنْکَ الرَّوْحُ وَ مِنْکَ الْفَرَجُ، سُبْحانَ مَنْ اَنْعَمَ وَ شَکَرَ، سُبْحانَ مَنْ قَدَرَ وَ غَفَرَ.

اَللَّهُمَّ اِنْ کُنْتُ قَدْ عَصَيْتُکَ فَاِنّي قَدْ اَطَعْتُکَ في اَحَبِّ الْاَشْياءِ اِلَيْکَ، وَ هُوَ الْاِيمانُ بِکَ، لَمْ اَتَّخِذْ لَکَ وَلَداً وَ لَمْ اَدْعُ لَکَ شَريکاً، مَنّاً مِنْکَ بِهِ عَلَيَّ لا مَنّاً مِنيّ بِهِ عَلَيْکَ.

وَقَدْ عَصَيْتُکَ يا اِلهي عَلي غَيْرِ وَجْهِ الْمُکابَرَةِ، ولاَ الْخُرُوجِ عَنْ عُبُودِيَّتِکَ، وَ لاَ الْجُحُودِ بِرُبُوبِيَّتِکَ، وَلکِنْ اَطَعْتُ هَوايَ وَ اَزلَّنيِ الشَّيْطانُ.

فَلَکَ الْحُجَّةُ عَلَيَّ وَ الْبَيانُ، فَاِنْ تُعَذِّبْني فَبِذُنُوبي غَيْرَ ظالِمٍ، وَ اِنْ تَغْفِرْ لي وَ تَرْحَمْني، فَاِنَّکَ جَوادٌ کَريمٌ، يا کَريمُ يا کَريمُ - حتّي تنقطع النّفس.

ثمَّ يقول:

يا امِناً مِنْ کُلِّ شَيْ ءٍ ، وَ کُلُّ شَيْ ءٍ مِنْکَ خائِفٌ حَذِرٌ، اَسْأَلُکَ بِاَمْنِکَ مِنْ کُلِّ شَيْ ءٍ، وَ خَوْفِ کُلِّ شَيْ ءٍ مِنْکَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُعْطِيَني اَماناً لِنَفْسي وَاَهْلي وَوُلْدي وَ سائِرِ ما اَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ، حَتَّي لا اَخافَ اَحَداً وَ لا اَحْذَرَ مِنْ شَيْ ءٍ اَبَداً، اِنَّکَ عَلي کُلِّ شَيْ ءٍ قَديرٌ، وحَسْبُنا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکيلُ.

يا کافي اِبْراهيمَ نَمْرُودَ، وَ يا کافي مُوسي فِرْعَونَ، وَياکافي مَحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَالِهِ الْاَحْزابَ، اَسْأَلُکَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَکْفِيَني شَرَّ فُلانَ بْنِ فُلانٍ.

ثمّ يسجد و يسأل حاجته.

دعاي آن حضرت

براي برآورده شدن حاجات

از بزوفري روايت شده که گويد: از ناحيه مقدّسه چنين صادرشد: هر کسي حاجتي دارد، شب جمعه بعد از نيمه شب غسل کرده و در مصلاّيش قرارگرفته و دو رکعت نماز گذارد، در رکعت اوّل سوره حمد را بخواند، آنگاه که به «ايّاکَ نَعْبُدُوَاِيَّاکَ نَسْتَعينُ» رسيد آنرا صدبارتکرار کند، و با آخرين دفعه سوره را تمام کند.

و سپس سوره توحيد را يکبار خوانده و ذکر رکوع و سجده را 7 بار بگويد، رکعت دوم را نيز اينگونه بخواند آنگاه بگويد:

پروردگارا! اگر تو را اطاعت کردم حمد و سپاس از آنِ توست، و اگر عصيان تو را نمودم حجّت و دليل تو را شايد، نشاط و گشايش از جانب توست، پاک و منزه است آنکه نعمت ارزاني داشت و شکر گذارد، پاک و منزّه است آنکه توانا شد و بخشيد.

بارالها! اگر عصيان تو را نمودم در بهترين امور نزدتو، يعني ايمان بتو و اعتقاد بعدم وجود شريک و فرزندي برايت، مطيع توگرديدم، اين امر منّتي است از تو بر من نه منّتي باشد از من بر تو.

پروردگارا! گناه کردن من نه از جنبه تکذيب تو، و نه از جنبه خروج از ساحت عبوديّت و بندگي تو، و نه بجهت انکار ربوبيّت تو مي باشد، بلکه پيروي هواي نفس کرده و شيطان مرا فريب داد.

حجّت و دليل براي توست، اگر در مقابل گناهانم مرا عذاب کني ستمگر نبوده، و اگر مرا آمرزيده ومشمول رحمتت گرداني بدرستيکه توبخشنده و بزرگواري، اي بزرگوار اي بزرگوار... تا آنکه نفس تمام شود.

سپس بگويد:

اي آنکه از هر چيز در اماني و همه اشياء از تو هراسان و در وحشتند، از تو مي خواهم بحق در امان بودنت از هر چيز و هراس هرچيز از تو، بر محمّد و خاندانش درود فرستاده و بمن درجان و خانواده و فرزندان و آنچه بمن ارزاني داشته اي امنيّتي عطا فرمايي که از هيچکس نترسيده و از کسي بيمي بخود راه ندهم، تو برهرکار توانائي، و خداوند براي ما کافي بوده و او بهترين وکيل است.

اي کفايت کننده ابراهيم در مقابل نمرود، و اي کفايت کننده موسي در مقابل فرعون، و اي کفايت کننده محمّد - که درود خدا بر او و خاندانش باد - در مقابل گروههاي مختلف، از تو مي خواهم که بر محمّد و خاندانش درود فرستي، و مرا از شر فلان پسر فلان رهايي بخشي.

سپس بسجده رفته و حاجت خود را بطلبد.