دعاؤه عليه السلام

في الاستخارة

عنه عليه السلام : يقرء فاتحة الکتاب عشر مرّات، واقلّه ثلاث مرات والأدون منه مرّة، ثم يقرء: «انّا اَنْزَلْناهُ» عشر مرّات، ثم يقرء هذا الدعاء ثلاث مرّات:

اَللَّهُمَّ اِنّي اَسْتَخيرُکَ لِعِلْمِکَ بِعَواقِبِ الْاُمُورِ، وَاَسْتَشيرُکَ بِحُسْنِ ظَنّي بِکَ فيِ الْمَأْمُولِ وَ الْمَحْذُورِ.

اَللَّهُمَّ اِنْ کانَ الْاَمْرُ الْفُلاني قَدْ نيطَتْ بِالْبَرَکَةِ اَعْجازُهُ وَبَواديهِ، وَ حُفَّتْ بِالْکَرامَةِ اَيَّامُهُ وَ لَياليهِ، فَخِرْلي فيهِ، خِيَرَةً تَرُدُّ شُمُوسَهُ ذَلُولاً، وَ تَقْعَصُ اَيَّامَهُ سُرُوراً.

اَللَّهُمَّ اِمَّا اَمْرٌ فَاَأْتَمِرُ وَ اِمَّا نَهْيٌ فَاَنْتَهي، اَللَّهُمَّ اِنّي اَسْتَخيرُکَ بِرَحْمَتِکَ خِيَرَةً في عافِيَةٍ.

ثم يقبض علي قطعة من السبحة و يضمر حاجته و يخرج، ان کان عدد تلک القطعة زوجاً، فهو افعل، وان کان وتراً لا تفعل، او بالعکس.

دعاي آن حضرت

در استخاره

از آن حضرت نقل شده : ده مرتبه سوره حمد را مي خواني - وحداقل آن سه بار است و کمتر از آن يکمرتبه مي باشد - پس ده بار «اِنَّا اَنْزَلْناهُ» را خوانده، آنگاه سه بار اين دعا را مي خواني:

خداوندا! از تو طلب خير مي کنم، بجهت آنکه تو به سرانجام کارها دانائي، و با تو مشورت مي کنم بجهت گمان نيکويم بتو در آنچه بدان آرزومند و هراسانم.

بارالها! اگر اين کار فلاني از اموري است که آغاز و انجامش با برکت توأم، و روزها و شبهايش بکرامت قرين گشته، خداوندا برايم در آن خير را اختيار فرما، که سختي هايش را به آساني و روزهايش را به شادماني خاتمه دهي.

پروردگارا! اگر امر است فرمانبري نموده، و اگر نهي است خود داري کنم، خدا يا از تو طلب خير مي کنم، با رحمتت، خيرجوئي در سلامتي کامل.

آنگاه نيت کرده و قسمتي از تسبيح را بدست مي گيري أگر تعداد آن قطعه زوج است آن کار را انجام ده و اگر فرد است انجام نده، يا بالعکس.