دعاؤه عليه السلام

في القنوت

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اَکْرِمْ اَوْلِياءَکَ بِاِنْجازِ وَعْدِکَ، وَ بَلِّغْهُمْ دَرَکَ ما يَأْمُلُونَ مِنْ نَصْرِکَ، وَ اکْفُفْ عَنْهُمْ بَأْسَ مَنْ نَصَبَ الْخِلافَ عَلَيْکَ، وَ تَمَرَّدَ بِمَنْعِکَ عَلي رُکُوبِ مُخالَفَتِکَ، وَاسْتَعانَ بِرِفْدِکَ عَلي فَلِّ حَدِّکَ، وَقَصَدَ لِکَيْدِکَ بِاَيْدِکَ، وَ وَسِعْتَهُ حِلْماً لِتَأْخُذَهُ عَلي جَهْرَةٍ، اَوْ تَسْتَأْصِلَهُ عَلي غُرَّةٍ.

فَاِنَّکَ اللَّهُمَّ قُلْتَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ : « حَتَّي اِذا اَخَذَتِ الْاَرْضُ زُخْرُفَها وَ ازَّيَّنَتْ وَظَنَّ اَهْلُها اَنَّهُمْ قادِرُونَ عَلَيْها اَتيها اَمْرُنا لَيْلاً اَوْنَهاراً فَجَعَلْناها حَصيداً کَأَنْ لَمْ تَغْنَ بِاْلاَمْسِ کَذلِکَ نُفَصِّلُ الاياتِ لِقَوْمٍ يَتَفَکَّرُونَ»، وَقُلْتَ: «فَلَمَّا اسَفُونا اِنْتَقَمْنا مِنْهُمْ».

وَاِنَّ الْغايَةَ عِنْدَنا قَدْ تَناهَتْ، وَ اِنَّا لِغَضَبِکَ غاضِبُونَ، وَ اِنَّا عَلي نَصْرِ الْحَقِّ مُتَعاصِبُونَ، وَاِلي وُرُودِ اَمْرِکَ مُشْتاقُونَ، وَ لِاِنْجازِ وَعْدِکَ مُرْتَقِبُونَ، وَ لِحُلُولِ وَعيدِکَ بِاَعْدائِکَ مُتَوَقِّعُونَ.

اَللَّهُمَّ فَأْذَنْ بِذلِکَ، وَافْتَحْ طُرُقاتِهِ، وَسَهِّلْ خُرُوجَهُ، وَوَطِّئْ مَسالِکَهُ، وَاشْرَعْ شَرائِعَهُ، وَاَيِّدْ جُنْدَهُ وَ اَعْوانَهْ، وَبادِرْ بَأْسَکَ الْقَوْمَ الظَّالِمينَ، وَابْسُطْ سَيْفَ نَقِمَتِکَ عَلي اَعْدائِکَ الْمُعانِدينَ، وخُذْ بِالثَّارِ، اِنَّکَ جَوادٌ مَکَّارٌ.

دعاي آن حضرت

در قنوت

پروردگا را! بر محمّد و خاندانش درود فرست، و اوليائت را با قطعي ساختن و عده ات گرامي دار، و آنان را به آنچه از ياريت اميد دارند برسان، و دشمني کسي که به مخالفت تو برخاسته، و از محرّمات تو سرکشي نموده و آنها را انجام داده، و با کمک عنايات و نعمتهاي تو در صدد از هم گسستن حدّت برآمده، و با همان نعمتهايت قصد نيرنگ با تو را نموده، و بردباري تو شامل حال او گرديده، را از ايشان بازدار، تا او را آشکار برگيري، يا در حاليکه مغرور شده باشد از ريشه برآوري.

پروردگارا ! بدرستيکه تو فرموده اي وفرموده است حق است: «آنگاه که زمين سبزي وزينت بخود گرفت و اهل آن گمان کردند بر آن قادر هستند امر ما درشب يا روز فرارسيد پس آن را نابود ساختيم گويا که ديروز هيچ سبزه اي وجود نداشته، اين چنين آيات را براي گروهي که انديشه کنند شرح مي دهيم»، و نيز فرموده اي: «پس چون ما را به خشم آوردند از آنان انتقام گرفتيم.»

و براستي که آخرين فرصت نزد ما بسرآمده، و ما براي خشم تو غضبناک، برياري حق هماهنگ، و به آمدن فرمانت مشتاق، و براي تحقّق يافتن و عده ات در انتظار بسر برده، و فرود آمدن عذابت را بر دشمنانت خواهانيم.

بارالها ! پس در آن امر بما اذن ده، و راههايش را بگشاي، و نحوه بيرون آمدن از آن را آسان گردان، و ز مينه هاي پيمودنش را فراهم نما، و راههاي آنرا برويمان بگشاي، و سپاهيان و ياورانش را تأييد فرما، وعذابت را بر ستمگران زودتر برسان، و شمشير نعمتت را بردشمنان معاندت بگستران، و انتقام خونها را بگير که تو بسيار بخشنده و مکر کننده اي.